Is de de Machtssector van India klaar voor elektrische voertuigen?
October 31, 2017
Dit komt in de achtergrond van de Machtsminister van India M. Piyush die Goyal aankondigen dat alle voertuigen tegen 2030 elektrisch zullen zijn. Dit is een ambitieus programma de waarvan chronologie zich ver voorbij de huidige Overheid en zelfs misschien Eerste minister Modi zal uitbreiden. Het is ook uitdagend gezien het inzetplan door archaïsch de Machtssector van India zal moeten worden gesteund
De de machtssector wordt van India nog niet volledig geprivatiseerd.
Terwijl de generatiesector voor volledige privé participatie is opengesteld, worden de transmissie en distributiesectoren nog gemonopoliseerd door de bedrijven van de overheidslooppas. Aangezien, de meeste consumenten geen keus hebben om macht uit de bron van hun keus te verkrijgen, zijn zij verbindend aan het lokale distributiebedrijf in hun buurt. Dit is in tegenstelling tot de telecommunicatiesector, waar de consumenten een provider kunnen kiezen en het veranderen in de gebeurtenis zij ongelukkig zijn. Maar de macht vergt draden om huizen te bereiken, in tegenstelling tot celtelefoons die wirelessly werken. De behoefte aan deze fysieke infrastructuur (d.w.z. draden) beperkt enigszins de capaciteit om keus op het eind van de consument te hebben. Anders kan het tot een slordige situatie leiden waar elk bedrijf van de machtsdistributie zijn eigen kabels legt. Denk aan de netwerken van kabeltelevisie van India of breedbandinternet-leveranciers. Beide deze hebben ervoor gezorgd dat de buurten van India als een tent van de circustrapeze met draden kijken die overal lopen. Daarom door wet, kan het slechts één voedingbedrijf in één plaats werken. Zij worden verleend ‚distributievergunningen‘ die monopolie verlenen. Dit is wat consumenten aan hun voedingbedrijven bindt.
Er is een oplossing die - Open Toegang bestaat. De open toegang zorgt ervoor dat een consument macht van om het even welke generator van zijn keus kan verkrijgen door een ‚prijs‘ aan het lokale distributiebedrijf te betalen. Dit is verwant aan een privé voertuig betalend een tol voor het gebruiken van een Overheid. bezeten snelweg. Hoewel dit mechanisme op papier bestaat zijn er twee problemen:
- De open Toegang wordt verleend slechts aan die consumenten de van wie machtsvraag meer dan 1 mw is. Dit verbiedt de meeste kleine consumenten zoals woonplaatsen, kleine commerciële ondernemingen, kleinhandelswinkels en nu elektrische laders van het inschrijven.
- Er is een belangengeschil. Waarom de distributie zouden bedrijven van hun opbrengst zich door open toegang te verlenen onthouden?
Punt twee heeft uit telkens weer in India gespeeld aangezien de tijd Open Toegang in 2003 werd ingesteld. Er zijn verscheidene wettelijke die verzoeken tegen distributiebedrijven worden ingediend voor frivolously het verbieden van open toegang. En dit is precies waar de hindernis voor het elektrische voertuigmarkt van India ligt.
Als India zijn vervoerssector naar elektriciteit wil ernstig verplaatsen vereisen wij laders - en overvloed van hen gelijk verdeeld over de steden en de steden van India. Het kapitaal wordt vereist om tegenkomen zal deze lasten te installeren in werking te stellen en te handhaven gemakkelijk verscheidene miljoenen Roepies die. Bijna zijn alle overheid bezeten distributiebedrijven dankzij in diep financieel probleem irrationele macht het tarief mechanismen en politieke interferentie. Deze bedrijven zijn eenvoudig niet uitgerust om deze overgang aan te kondigen.
Het privatiseren van deze bedrijven en het overbrengen van de machtsdistributie-infrastructuur naar een infrastructuurholding moeten worden gedaan. Deze manier het belangengeschil kan worden afgeschaft. Nochtans, tussen haakjes heeft het beoordelen van de huidige Overheid bij de privatisering van verlieslijdende ondernemingen (denk aan Air India) gepresteerd, ben ik twijfelachtig als dit met om het even welke snelheid zal worden gedaan.
Nochtans, er bestaat een snel-moeilijke situatieoplossing. Sta particuliere sectoren toe om de elektrische het laden systemen (er is momenteel geen wet die dit verhindert) te installeren in werking te stellen en te handhaven. Het probleem doet zich voor wanneer deze ondernemingen macht moeten leveren en voor het laden. Dit wordt momenteel niet toegestaan door de machtswetten van India (Elektriciteitsakte 2003). Daarom tot de sector van de de machtsdistributie van India wordt geprivatiseerd, moet deze wet voor het laden bezeten posten worden ontspannen. Dit impliceert dat 1 mw GLB voor het verkrijgen van macht moet worden ontspannen. Dit zal alle elektrische het laden posten in India toestaan om macht uit om het even welke bron van hun keus te verkrijgen. Bijvoorbeeld een zonnepark in Rajasthan of Gujarat. Dit staat enorme flexibiliteit toe en zorgt ervoor dat de macht aan de laagste mogelijke prijs van elektrische autoeigenaars ter beschikking wordt gesteld.
De terugslag van zulk een model zal significant zijn. Een groot deel van de machtsvraag zal zich van traditionele overheid bezeten machtsbedrijven verwijderen en zal naar privé- ondernemingen verschuiven. Dit kon het stadium plaatsen voor langzaam het privatiseren van de volledige kleinhandelsmachtssector. Een tweede gevolg van dit is dat de overeenkomsten van de machtsverkoop drastisch van de huidige 25 jaar zullen verkorten. Dit gebeurt reeds dankzij de revolutie in de machtssector die India momenteel getuigt (verwijs mijn vorig artikel). Deze overeenkomsten zullen op korte termijn verder mogelijkheden voor nieuwe, efficiënte en goedkopere technologieën bieden om bestaande energietechnologieën te onderbreken. De cyclus is wreed in een positieve betekenis.
De overgang naar elektrische voertuigen is een enorme kans voor India - niet alleen om naar een technologie van het klimaat vriendschappelijke vervoer te verschuiven, maar ook volledig de machtssector te hervormen. Ik hoop enkel deze kans niet wordt verloren.